Artuk:
Bir gün yine avlanmaya çıkınca, bir obaya rast geldim. Orada ay yüzlü, kara gözlü, servi boylu bir kız gördüm. İşte o anda ona âşık oldum. Adı Efrumiye’ymiş. Amasya Beyi Şah Şattat’ın kızıymış.
Günler geçti. Bir gün Efrumiye’yi yeniden gördüm. O akşam anneme derdimi açtım. Efrumiye ile evlenmek istediğimi söyledim. Amcalarım bir aracı gönderip kızı babasından istettiler. Şah Şattat “Benim tanımadığım birine verecek kızım yoktur.Ý diye cevap vermiş. İşte o günden bu yana yedi yıl geçti. Ama onu hiç unutamadım. Onunla evlenmek istiyorum, dedi.
Melik Danişment:
—Onunla evlenmeni sağlamak için elimden geleni yapacağım. Haydi yola çıkıp, Amasya’ya gidelim, dedi.
Artuk ümitlenmişti. Kim bilir belki de yedi yıl sonra sevdiği kıza kavuşacaktı…